Κατά τη διάρκεια του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, οι Ναζί έκρυβαν και είχαν συγκεντρώσει αμύθητους θησαυρούς στις κατακτημένες περιοχές.
Πολλοί ισχυρίζονται ότι οι περισσότεροι θησαυροί κρύφτηκαν λίγο πριν το τέλος του πολέμου και ελάχιστοι γνωρίζουν που βρίσκονται.
Οι Ναζί για να χρηματοδοτήσουν τον πολεμικό τους αγώνα λεηλατούσαν όλες τις κατακτημένες περιοχές. Καταλήστευαν τα θησαυροφυλάκια των ηττημένων και συγκέντρωναν τα αποθέματα των κρατών σε χρυσάφι. Ανεκτίμητης αξίας έργα τέχνης και ασημικά από σπίτια Εβραίων που είχαν σταλεί στους θαλάμους αερίων, αρχαιολογικοί θησαυροί, πίνακες και γλυπτά από μουσεία αλλά και τόνους κυριολεκτικά χρυσού κείτονταν τώρα σε υπόγεια καταφύγια, ορυχεία και πυθμένες λιμνών.
Όσο η ήττα άρχισε μάλιστα να φαίνεται αναπόφευκτη, η επιχείρηση εξαφάνισης του ναζιστικού θησαυρού έπαιρνε γιγαντιαίες διαστάσεις. Με τους Συμμάχους να περικυκλώνουν το Βερολίνο, τα κεφάλια του Γ’ Ράιχ έτρεχαν να κρύψουν τους κλεμμένους θησαυρούς, λαμβάνοντας μάλιστα ειδική μέριμνα για τις ράβδους χρυσού. Κι ενώ ένα καλό μέρος των έργων τέχνης και των άλλων θησαυρών έπεσε στα χέρια των Συμμάχων μετά τη λήξη του Β’ Παγκοσμίου πολέμου, μυστήριο παραμένει το τι απέγιναν τα υπόλοιπα.
Σύμφωνα με πρόχειρους υπολογισμούς, ο όγκος των κλεμμένων υπολογίζεται κάπου 37 δισεκατομμύρια δολάρια σε λάφυρα που παραμένουν ακόμα θαμμένα σε διάφορες ευρωπαϊκές γωνιές. Γι’ αυτό άλλωστε και τόσοι κυνηγοί θησαυρού αναζητούν λυσσαλέα τα ναζιστικά «χρυσά» τρένα, ξεψαχνίζοντας καταφύγια και εγκαταλειμμένα ορυχεία.
Και μπορεί τα έγκατα των αλατωρυχείων Μέρκερς της Θουριγγίας να αποτελούν την ξακουστότερη ιστορία θησαυρού όλων των εποχών, οι περισσότεροι πιστεύουν ωστόσο ότι αλλού βρίσκονται οι θησαυροί των Ναζί.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου